Η Εύα Βαβουράκη πρωτοτυπεί στο Ρέθυμνο με τα πανέμορφα παγώνια που η ίδια μεγαλώνει στην αυλή του σπιτιού της. Τα υπέροχα αυτά πτηνά με τα πολύχρωμα φτερά εντυπωσιάζουν κάθε φιλοξενούμενο της Εύας.
Ένας από αυτούς είχα την τύχη να είμαι κι εγώ, καθώς επισκέφθηκα πρόσφατα το σπίτι της και η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα πολύ για να κρύψω τον ενθουσιασμό μου! Δεν νομίζω να το κατάφερα, πάντως…
Γράφει η Ιωάννα Καψάλη
Η καταγωγή αυτού του πανέμορφου πλάσματος είναι από τα δάση της νότιας Ινδίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το προστατευόμενο αυτό είδος δεν μπορεί να επιβιώσει στην Ελλάδα. Άλλωστε, σύμφωνα με την ιστορία, στην Ευρώπη το παγώνι εμφανίστηκε από την αρχαιότητα και εξημερώθηκε με ένα άγνωστο μέχρι στιγμής τρόπο.
Με τη φροντίδα της Εύας Βαβουράκη προέκυψε μια οικογένεια παγωνιών, υιοθετώντας αρχικά δύο παγώνια, γένους θηλυκού και αρσενικού.
Η Εύα κατάλαβε ότι έπρεπε να βρει τρόπο να προστατεύσει τα δύο μικρά και έτσι αποφάσισε να τα μεγαλώσει μέσα σε ένα κοτέτσι, ώστε να βρίσκονται μακριά από τους κινδύνους. Όσο για το ζεύγος, εξηγεί ότι: «Κάθε πρωί που βγαίνω στην αυλή, ο παγώνος με περιμένει και μόλις με δει, ανοίγει τα φτερά του από την χαρά του. Μάλιστα, πολλές φορές τον βγάζω φωτογραφία και είναι σαν να καταλαβαίνει και περιμένει με ανοιχτά τα φτερά μέχρι να βγει. Είναι πολύ φιλάρεσκος και γι’ αυτό του λέω όμορφα λόγια για το πόσο όμορφος είναι».
Το αρσενικό παγώνι είναι πιο εντυπωσιακό εμφανισιακά από ότι το θηλυκό και ο λόγος είναι ο έντονος φυλετικός διμορφισμός τους. Ένα αρσενικό παγώνι έχει μήκος 1,25 εκατοστά χωρίς την ουρά που διπλασιάζει το μήκος του. Τα χρώματα του αρσενικού είναι πολύ πιο έντονα και πλούσια, αφού όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε και στις εντυπωσιακές φωτογραφίες του αρσενικού παγωνιού, μπορούμε να ξεχωρίσουμε εύκολα χρώματα όπως το μπλε και το πράσινο. Όταν ανοίξει τα φτερά του θα έλεγε κάποιος ότι η ουρά, μοιάζει με βεντάλια, ενώ τα χρώματα είναι πιο πλούσια όταν εμφανίζεται και το πορτοκαλί και το μαύρο ως χρώματα. Το θηλυκό από την άλλη, έχει μικρότερη ουρά και το χρώμα του συνήθως είναι καστανόγκριζο με σκούρες λωρίδες.
Σε κάθε περίπτωση το συγκεκριμένο πτηνό είναι από τα πιο εντυπωσιακά που υπάρχουν, μάλιστα, είναι ευρέως γνωστό σήμερα ότι στην Μεσοποταμία, την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, το θεωρούσαν ιερό, καθώς πίστευαν ότι το προστάτευαν οι Θεοί. Έτσι, εκείνη την εποχή, ήταν αρκετά συνηθισμένο η θέση αυτού του προστατευόμενου είδους να βρίσκεται σε ναούς και αυλές πλούσιων σπιτιών.
Σε ό,τι αφορά τη διατροφή αυτού του πτηνού, τρώνε ό,τι και οι κότες, δηλαδή, σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, λαχανικά και φρούτα. Ωστόσο, τα παγώνια έχουν και άλλα κοινά με τις κότες, όπως είναι ο τρόπος γονιμοποίησης τους.
Τα παγώνια μπορούν να γεννήσουν μέχρι 5 αυγά, μάλιστα η Εύα ανέφερε για την δικής της παγώνα ότι: «Από τότε που ξεκίνησε να γονιμοποιεί, γεννάει κάθε χρόνο αυγά, οπότε περιμένω και φέτος. Δυστυχώς, στην τελευταία της γέννα ήταν δύο τα αυγά και τα έχασε, οπότε στράφηκε στα μικρά κοτόπουλα για να καλύψει το κενό που αισθάνεται».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ζευγάρωμά τους γίνεται κατά την περίοδο των βροχών, έτσι και η Εύα βρίσκεται σε αναμονή και αγωνία για το πόσα αυγά θα γεννήσει φέτος η παγώνα της.
Από ό,τι φαίνεται η οικογένεια παγωνιών θα μεγαλώνει όλο και περισσότερο στην αυλή της Εύας, ενώ η ίδια δείχνει πολύ χαρούμενη για αυτό. Αν βέβαια λάβουμε υπόψιν ότι ο μέσος όρος ζωής τους είναι 25 χρόνια και με ιδανικές συνθήκες, υγιεινή και περιποίηση μπορεί να ζήσει μέχρι και 40 χρόνια, τότε προβλέπεται η αυλή της Εύας να γίνει μια μεγάλη φάρμα!
daynight.gr