Ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά των παιδικών μου χρονών. Απλό, γρήγορο, γευστικότατο.
Όποτε λέγαμε σαν παιδιά στης γιαγιάς Ελισάβετ το σπίτι <<πεινάμε>> και θέλαμε κάτι γρήγορο και να είναι στις γευστικές μας προτιμήσεις , η απάντηση της γιαγιάς ήταν <<θέλετε αυγά τηγανητά ή κρεατάκι τηγανιτό;>>
Ένα κομμάτι κρέας χοιρινό πάντα της βρισκόταν στο ψυγείο. Να το κόψει σε μικρά κομμάτια για να ψηθεί πιο γρήγορα αλλά και να μας διευκολύνει να το φάμε. Η μυρωδιά από το κρασί μας ξελίγωνε και επιτάχυνε την ανυπομονησία μας να το γευτούμε.
Η μάνα μου συνέχεια της φώναζε <<πάλι τηγανητά τους κάνεις ρε μαμά; Δεν βλέπεις τη Νεκταρία πως έχει γίνει;>> << άσε το κοπέλι να φάει, μπόι θα το πάρει, μην ακούς Νεκταράκι μου, τη δύναμη σου μην αφήσεις>> και εννοούσε το πάχος, μιας και από μικρή ήμουν πολύ παχουλό παιδί. Αχ βρε γιαγιά αυτή η δύναμη με έφαγε, να λυπάμαι πάντα να αφήσω το φαγητό στο πιάτο μέχρι και τώρα και φυσικά μπόι δεν το πήρα ποτέ. Αυτή η ατελείωτη μάχη εδώ και αιώνες ανάμεσα στις μαμάδες και τις γιαγιάδες. Οι γιαγιάδες να καλομαθαίνουν (κακομαθαίνουν) τα παιδιά και οι μαμάδες να προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Έχει και αυτό τη σημασία του στη διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, μόνο αυστηρότητα ή μόνο χαλαρότητα δεν κάνει καλό. Χρειάζονται οι γλυκές μας οι γιαγιάδες να μας κακομαθαίνουν που και που.
Υλικά
1κ. χοιρινό λαιμό ή σπάλα
100ml ελαιόλαδο
250ml κρασί κόκκινο
Αλάτι
Πιπέρι
Θυμάρι ή ρίγανη
Εκτέλεση
Κόβουμε το κρέας σε μικρά κομμάτια και πλένουμε, αφήνουμε να σουρώσει. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και προσθέτουμε τα κομμάτια το κρέας. Αφήνουμε να ροδίσει και από τις δυο πλευρές.
Περιχύνουμε με το κρασί και αφήνουμε να εξατμιστεί, προσθέτουμε τα μπαχαρικά και ανακατεύουμε. Σκεπάζουμε με ένα καπάκι και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στο μισό. Αφήνουμε μέχρι να ψηθεί και να μαλακώσει το κρέας.
Καλή επιτυχία!!!