Αλλά μετά τη γέννα σαν να είναι ξεφουσκωμένο μπαλόνι το πάρτι τελειώνει.Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που γέννησα.
Μόλις τα τελευταία 3 χρόνια άρχισα να θεραπεύομαι συναισθηματικά και να δείχνω στο σώμα μου τον σεβασμό που του άξιζε μετά τον τοκετό. Έχω συγκλονιστεί από εκείνους που πιστεύουν ότι η περίοδος μετά τον τοκετό κρατάει μόνο έναν χρόνο, απομακρύνοντάς με, με καθυστέρηση από τη θεραπεία ακόμη και που οι ίδιες οι λέξεις σημαίνουν απλά «μετά τη γέννα». Αυτή είμαι, 10 χρόνια μετά τη γέννα.
Σεβόμενη το σώμα μου μετά τον τοκετό, την ύπαρξή μου στη ζωή μετά την γέννα.Ποτέ δεν την ευχαρίστησα πραγματικά για το πώς μεγάλωσε. Ποτέ δεν την γιόρτασα τα επόμενα χρόνια.
Σήμερα στέκομαι εδώ και έχω καλύτερες θέσεις.
Σήμερα στέκομαι εδώ, στην απόδειξη της ζωής, στην παρουσία της γιορτής.
Για ακόμη και τα ξεφουσκωμένα μπαλόνια γνωρίζουν ότι η ζωή και οι αναμνήσεις που φτιάχνουμε σε αυτή επεκτείνονται πολύ πιο πέρα από τα πάρτι.”
(Via: thebirdspapaya)