Λεβεντογέννα Κρήτη μας
Να θυμάστε οτι μόνο εκείνη έχει καταφέρει να χορέψει με 2 καρδιές,έχει αναπνεύσει με 4 πνεύμονες,κατάφερε να κουβαλήσει στην κοιλιά της το βάρος 2 κόσμων και έχει κλάψει την ζωή ουρλιάζοντας.
Μην πεις ότι δεν είναι ικανή για κάτι,γιατί είναι ικανή για όλα!
Τι είναι τελικά η δύναμη; Ποιο όργανο μπορεί να μετρήσει την εσωτερική ανθρώπινη δύναμη και ποιος επιστήμονας να την πιστοποιήσει; Και γιατί οι γυναίκες ιδιαίτερα αυτή την εποχή αρέσκονται στο να φωνάζουν την δύναμη τους και να την διαλαλούν σαν να πρόκειται για πραμάτεια έτοιμη προς πώληση; Γιατί ο σκοπός μας είναι να γινόμαστε απαραίτητες στους άλλους;
Στην εργασία, στο σπίτι, στον σύντροφο, στο παιδί, στον φίλο κι όχι στον εαυτό μας; Επιβεβαιωμένα κάποια ανάγκη θα καλύπτει αυτό κι όταν τελικά συμβαίνει κι επιτυγχάνεται ο στόχος δημιουργεί κι ένα βάρος ασήκωτο; Και γιατί η δύναμη έχει πλέον μια συγκεκριμένη μορφή κι όταν… αποτάσσεσαι ή αποτινάσσεις τα στοιχεία αυτά κάποιος σου κολλάει την ταμπελίτσα της αδύναμης; Βασικά το τελευταίο δεν θα έπρεπε καν να μας απασχολεί αλλά είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία.
Δυνατή γυναίκα λέει είναι η ανεξάρτητη -και κυρίως οικονομικά- γυναίκα. Όσοι από εσάς το πιστεύετε αυτό να κάνετε τον κόπο να ρωτήσετε μια γυναίκα που από επιλογή ή κατά συνθήκη εξαρτάται από αλλού. Τολμήστε να κάνετε μιαν όχι επιφανειακή αλλά εκ βαθέων συζήτηση με μια γυναίκα που επέλεξε να αφήσει την όποια επαγγελματική της δραστηριότητα για να μεγαλώσει τα παιδιά της ή τα εγγόνια της, ή να φροντίσει η ίδια τον άρρωστο γονιό ή τον σύντροφο της για να διαπιστώσετε τελικά πόση ισχύ χρειάζεται αυτό.
Δυνατή η γυναίκα που μπορεί να παίρνει όλες τις αποφάσεις. Αυτό το <<αποφασίζω και διατάζω>> είναι θαρρείτε πιο δυνατό από το αποφασίζω ότι ορισμένες φορές είναι πολύπλευρα θετικό να μην συμβαίνει πάντα το ίδιο. Αρχικά γιατί είναι εξαιρετικά εγωιστικό και κατά την άποψη μου δείχνει περισσότερο ανασφάλεια και πολύ λιγότερο δύναμη να μην έχεις την γενναιοδωρία να παραχωρήσεις αποφάσεις και στους άλλους. Τουλάχιστον μπορείς να δοκιμάσεις.
Δυνατή η γυναίκα που δεν αφήνει κουβέντα να πέσει κάτω όπως λέει ο σοφός λαός, που θα απαντήσει σε όλα, που θα κοντραριστεί για ό.τι διαφωνεί. Και η άλλη…. αυτή που παριστάνει κάποιες φορές την βαρήκοη γιατί εκτιμά είτε πως είναι ανώφελο να μιλήσει είτε ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να το κάνει είναι αδύναμη. Αλήθεια τώρα; Είναι αδυναμία να μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου όταν αυτό που ακούς δεν σε εκφράζει;
Δυνατή γυναίκα η μορφωμένη γυναίκα. Εδώ βέβαια δεν έχω διαφωνία γιατί θεωρώ κι εγώ την γνώση δύναμη αλλά όχι αδυναμία την άγνοια. Άλλωστε ευτυχώς για όλα υπάρχει τρόπος και ειδικοί να απευθυνθείς. Και η γνώση που υπάρχει αν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά και πάντα με γνώμονα το καλό χάνει κι αυτή την υπόσταση της.
Γνώρισα βλέπετε κάποτε μια γυναίκα που ούτε το δημοτικό δεν είχε ολοκληρώσει ποτέ όμως η ίδια η δύναμη αν είχε πρόσωπο θα χαμήλωνε τα μάτια της μπροστά σε εκείνη την γυναίκα κι είμαι σίγουρη πως υπάρχουν κι άλλες πολλές τέτοιες κι ας μην τις γνώρισα εγώ. Είχε ένα άρρωστο κορμί κι ένα ταλαιπωρημένο μυαλό κι όμως αυτά δεν στάθηκαν εμπόδιο στο να την κρατούν όρθια κι όταν γονάτιζε να μην το κρύβει κι αυτό να μην την θλίβει. Συνεπώς η μόρφωση είναι απαραίτητο κι ιδιαίτερο δώρο που μπορεί να κάνει κάποιος στον εαυτό του αλλά όταν λείπει αφαιρεί πόντους κι όχι την διάσταση.
Η δυνατή γυναίκα όλα τα μπορεί. Το λέει και το τραγούδι. Ή μάλλον μόνο το τραγούδι τελικά. Γιατί εγώ ως τώρα δεν γνώρισα ανθρώπινο ον που όλα να τα μπορεί. Ούτε και μηχανή δεν ξέρω καμιά τέτοια. Το ότι το ισχυρίζονται ή το προσπαθούν είναι τελείως άλλο κομμάτι. Κι η άλλη που ζητάει βοήθεια τι; Είναι αδύναμη; Είναι αδυναμία να αναγνωρίζει κάποιος ότι κάποιες φορές ένας άλλος είναι ικανότερος ή καταλληλότερος για να λύσει κάτι συγκεκριμένο; Εγώ αυτό το βρίσκω απόλυτα ευφυές κι αν ακόμα λογίζεται για αδυναμία.
Η γυναίκα που θέλει να αυτοτιτλοφορείται ως δυνατή δεν πρέπει να τα παρατάει, δεν επιτρέπεται να παραιτείται για να μην δείξει ή για να μην νιώσει πως ηττήθηκε. Αυτό και σαν σκέψη και μόνο χωρίς να γνωρίσω άνθρωπο που το πιστεύει το έβρισκα παντελώς αναληθές και πολύ λυπηρό. Το έβρισκα αστείο γιατί σαν άνθρωπος όσο έπρεπε να αντέξω έπρεπε και κάποιες στιγμές να παραιτηθώ για να γλιτώσω από πολλά είδη σχέσεων κι ενώ έχω νιώσει την αδυναμία να με κυριεύει πολλάκις εκείνες τις στιγμές ένιωθα πιο δυνατή από ποτέ. Και λυπηρό γιατί αν κάποιος δεν φύγει όταν χρειάζεται από κάπου που έχασε ή δεν μπόρεσε ή ζημιώνεται ηθικά ή υλικά τότε χρειάζεται βοήθεια.
Η δυνατή γυναίκα, ο δυνατός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να είναι πάντα εξοπλισμένος με δύναμη και να μην πέφτει. Κανένα υλικό αξίας και μοναδικό δεν έχει πάντα τα ίδια χαρακτηριστικά.
Η δυνατή γυναίκα δεν μπορεί να είναι αήττητα, δεν γίνεται να της συμβαίνει να είναι πάντα ανίκητη. Δεν μπορεί να μπει σε καλούπια που καθοδηγούν για το πως είναι να είναι κάποιος δυνατός. Το θέμα είναι να σπάνε τα καλούπια και να μην μπαίνει κανείς μας σε αυτά και κυρίως να μην τα δημιουργεί για τον εαυτό του ή για τους άλλους. Ως <<μέλος>> σε αρκετές από τις προαναφερθέντες περιπτώσεις μπορώ με βεβαιότητα πια να πω μια κουβέντα. Αρνούμαι κατηγορηματικά να κατατάξω τον εαυτό μου πουθενά. Και φυσικά δεν θέλω να το κάνει και κανείς άλλος για εμένα.
Λογικά έχω υπάρξει και με τις δύο ιδιότητες στην μέχρι τώρα ζωή μου. Κι όσο το σκέφτομαι περισσότερο ανακαλύπτω πως στις περισσότερες έχω υπάρξει ταυτόχρονα δυνατή κι αδύναμη για το ίδιο γεγονός σε μία και μόνο αντίδραση μου. Κάποτε νίκησε το θάρρος και κάποτε ο φόβος. Γιατί δεν φοβάμαι να…φοβάμαι. Δεν τρομάζω με κανένα συναίσθημα. Όλα έχουν έναν λόγο ύπαρξης. Κι όταν είσαι λειτουργικός τότε όλα λειτουργούν ρολόι. Και λειτουργικότητα είναι και η παύση.
